jak to...

Jak to kruk kanar(k)a przerobił na...

Wczoraj odebrałem ze szkoły młodego zaświadczenie uprawniające mnie, jako opiekuna ucznia niepełnosprawnego, do bezpłatnych przejazdów w komunikacji miejskiej...

Dziś rano jadę sobie do pracy...

Poproszę bilet do kontoli – dość opryskliwy w tonie głos wyrwał mnie z letargu.

Ale nie mam, nie... - zacząłem odpowiadać ale nie dając dokończyć, odzywa się dalej

W takim razie dowód proszę, mandat wypiszemy...

Ożesz ty – pomyślałem poirytowany już lekko

Nic panu do mojego dowodu, nawet go nie mam przy sobie.I mandatu nie przyjmę.

To... -zaczął ale nie dałem mu skończyć

Zaświadczenie wystarczy ? - pytam, jednocześnie wyciągam je z kieszeni i podaję.

Wziął kanar(ek) pismo do ręki,czyta.Trwa to chwilkę.

Trzeba było mówić od razu...

Trzeba było dać mi dojść do słowa a nie mandatami straszyć!- odpowiedziałem zabierając papier.

W autobusie, dotychczasowych gapiów ogarnął tłumiony śmiech.Akurat dojeżdżaliśmy do przystanku; skonfudowany kanar(ek) wysiadł z autobusu, jakby zapominając po co wsiadał do niego...

A tak na marginesie to miałem nijakie szczęście bo też (wstyd się przyznać!) często bez biletu jeździłem, na „gapę”...