chyl czoła

Śnieg i  deszcz , razem  lub  osobno przez caluśki dzionek. Po południu  trochę  przestało i do domu wróciłem "sucho". Dla oddechu wpadłem,   no jasne, do  blogów.  Tak  jakoś bezwienie otworzyłem archiwum  jednego, zacząłem czytać,  miesiąc po miesiącu i ...nie wiem  jak określić stan , w jakim się znalazłem. Toż  moje problemy  rodzinne,  z chorym synem czy, powiedzmy, zawodowe to "pryszcz".  Uległem chyba jakiemuś stanowi wstrząsu wewnętrznego. No  bo jak porównać problemy   kruchej istoty, zapewne samej w "obcym" mieście ,borykającej się z chorobami najbliższych, z pracą, dziećmi? Przy tym  wszystkim zachowującej pogodę ducha, życzliwej i  gotowej pomagać innym!

Chylę przed nią czoła!